اتحاد از دیدگاه قرآن

ارزش اتحاد از دیدگاه قرآن

حفظ وحدت در صدر اسلام، موجب انسجام و فشردگی مسلمانان شد، آن ها در پرتو همین همدلی و هماهنگی توانستند بر خیل دشمنان مختلف فائق آیند و به امتیازات فوق العاده دست یازند، چرا که قرآن به آن ها فرموده بود: «واعتصموا بحبل الله جمیعا و لا تفرقوا واذکروا نعمت الله علیکم اذ کنتم اعداء فالف بین قلوبکم فاصبحتم بنعمته اخوانا; ⁽²⁾ و همگی به ریسمان خدا (قرآن و اسلام و هرگونه وسیله رحمت) چنگ زنید و پراکنده نشوید، و نعمت خدا را بر خود به یاد آورید که چگونه دشمن یکدیگر بودید، و او میان شما الفت ایجاد کرد، و به برکت نعمت او برادر شدید .»

قرآن تفرقه و اختلاف را در ردیف عذاب های آسمانی عنوان کرده و می فرماید: «قل هو القادر علی ان یبعث علیکم عذابا من فوقکم او من تحت ارجلکم او یلبسکم شیعا و یذیق بعضکم باس بعض; ⁽³⁾ بگو خداوند قادر است که از بالا یا از زیر پای شما، عذابی بر شما بفرستد، یا به صورت دسته های پراکنده شما را با هم بیامیزد، و طعم جنگ (و اختلاف) را به هر یک از شما به وسیله دیگری بچشاند .»

قرآن به تفرقه افکنان هشدار داده و آنها را جدای از اسلام و دشمن مسلمانان معرفی کرده و با قاطعیت می فرماید: «ان الذین فرقوا دینهم و کانوا شیعا لست منهم فی شی ء انما امرهم الی الله; ⁽⁴⁾ همانا کسانی که آیین خود را پراکنده ساختند، و به گروه های گوناگون تقسیم شدند، تو هیچ گونه رابطه ای با آن ها نداری، سر و کار آن ها تنها با خدا است .»

قرآن; گروه گرایی و پراکندگی را از برنامه های مشرکان دانسته، و مسلمانان را به شدت از آن نهی کرده و به انسجام تحت پوشش توحید دعوت فرموده و با صراحت می فرماید: «و لاتکونوا من المشرکین من

الذین فرقوا دینهم و کانوا شیعا; ⁽⁵⁾ از مشرکین نباشید، از کسانی که دین خود را پراکنده ساختند، و به دسته ها و گروه ها تقسیم شدند .»